Dagelijks stories plaatsen
Als je mijn Instagram wel eens hebt bekeken, weet je dat ik daar vrijwel dagelijks stories op post: korte video’s met snippers uit mijn leven. Soms werk-gerelateerd en opgepoetst, maar vaak ook gewoon lekker zonder make-up kwebbelend tegen de camera. Af en toe komt mijn kat Noedel in beeld. Er kijken gemiddeld zo’n 3000 mensen per dag mee. Best iets om zenuwachtig van te worden – en toch hoor ik vaak dat het me zo gemakkelijk lijkt af te gaan. En eerlijk gezegd: dat is ook zo!
Maar dat is absoluut niet altijd zo geweest. Sterker nog, als je mij 4 jaar geleden had gezegd dat ik -vrijwillig- met mijn snoet op het internet had gestaan, had ik je hard uitgelachen. Vlak voordat ik met een rood hoofd in een donker hoekje kroop van alleen al de gedáchte.
Hoe het dan toch zo gekomen is? En vooral: hoe kan ook JIJ over de angst voor die camera heenkomen? Ik zal je meenemen in mijn transformatie tot “influencer”. Houd vol tot aan het einde, want daar gloren 7 praktische tips aan de blog-horizon zodat ook JIJ lekker aan de slag kan 😉
Hoe Gouden Lijntjes begon
Ooit startte ik mijn Instagramkanaal een beetje als een grap. Een verlenging van mijn kortdurende aspiratie fashionblogger te worden, begin 2013 (maar laten we het daar niet al te lang over hebben). Ik hield vooral van schrijven en van gekke kleding scoren in kringloopwinkels. Ik begon een blog met de naam ‘Gouden Lijntjes’ en opende een Instagramkanaal voor de foto’s.
Dat ik dat alles niet onder mijn eigen naam deed zegt al genoeg: ik wilde niets van de spotlight weten. Het ging mij om de kleding. Beetje onhandig dat ik dat áán moest hebben om te modelleren. Dus zagen al mijn foto’s er als volgt uit. Je kunt er nog een paar terugvinden als je heeeeel ver terugscrollt, maar het meeste heb ik verwijderd. Check ook het terugkerende casual slappe handje. Of de niet-zo-subtiele badkamerradiator op de achtergrond. Goud.
Van fashion naar letters
Mijn fashion-blogger carrière stierf dus een stille dood. Toch kwam dat oude insta-account best goed van pas toen ik een kleine twee jaar later begon met lettering. Om mijn werk niet kwijt te raken in mijn chaotische studentenkamer postte ik het maar op Gouden Lijntjes. Maar wederom: het ging om de inhoud, de lettering dus. Niet om mij. Pas 1.5 jaar later, bij mijn aller-allereerste echte opdracht in 2016, werden er toevallig wat foto’s van me gemaakt. Omdat ik zo trots was op die opdracht, durfde ik die best te delen. Met mijn hoofd eraf geknipt natuurlijk. Hoewel ik er niet herkenbaar opstond, merkte ik dat mensen het superleuk vonden als ik ze zagen dat er iemand áchter die foto’s zat. En ik begreep ze: dat vond ik zelf immers ook machtig interessant om bij anderen te zien.
Ready to shine! Toch?
Was dit dan de springplank naar een glansrijke vlog-carrière? Nope. Het duurde alsnog een half jaar (nov 2016) voor mijn snoetje voor het eerst écht in beeld was. Ik heb iemand gevraagd om een foto van me te maken terwijl ik aan het werk was: zo spannend joh! Maar ik kende haar toevallig, en ik deed het onder het mom van “dit gaat niet om mij, het is zodat mensen zien wat ik voor werk doe!”. Ik stapte voorzichtig in de zelfpromotietrein: ik moest wel, want ik was inmiddels afgestudeerd en had slechts een parttime stage-achtig baantje.
Instagram stories bestonden toen al, maar ik kwam pas net om het camera-hoekje kijken. Dus behoefte om te vloggen had ik écht niet. Bovendien lukte het uiteindelijk nog niet zo om mijn draai te vinden in het ondernemersleven (daarover vast ooit een losse blog). Die zelfpromotie-trein bleef dus bij het eerste station staan puffen. Gouden Lijntjes stond eventjes stil.
Verandering in ondernemers-mindset
Flash forward naar ruim een jaar later, december 2017. Mijn baan had ik inmiddels opgezegd en sinds een paar maanden ging ik full throttle voor Gouden Lijntjes. I was gonna make this work. Ik had een totaal andere mindset. Daardoor was ik zélfs bereid om de schaamteloze zelfpromotie te doen die nu eenmaal hoort bij het opstarten van je eigen onderneming. Denk: persoonlijk flyers rondbrengen in het dorp waar je tijdelijk bivakkeert (spoiler: werkt niet). En aan iedereen, inclusief het nichtje van de postbode, vertellen dat je een Instagram-account hebt (spoiler: awkward gesprekken). En de workshop die je bij de bakker om de hoek organiseerde opvullen met je moeder & buurvrouw omdat er maar 2 van de 4 plaatsen waren verkocht (spoiler: rijk word je er niet van, maar gezellig was het wel). Choo-choo, kom maar op met die zelfpromotietrein!
Inmiddels was ik daarom gewend aan een foto of 2 van mezelf op mijn Instagram feed. Bovendien ontdekte ik door mijn actievere houding op Instagram dat er zoiets bestond als een ‘handlettering community’. Ik raakte in contact met collega’s en werd uitgenodigd voor het ‘Serious Lettering Team’, waarmee we tijdens 3FM Serious Request geld op zouden halen. Geïnspireerd door mijn collega’s, en in aanloop naar dat evenement, durfde ik het aan.
Mijn allereerste Instagram story was een feit op 12 december 2017! Ik heb hem er even bijgezet voor de fact check ;).
Door de 5 dagen voor het event te oefenen met stories, voelde het wat natuurlijker om tijdens Serious Lettering getagd te worden en de stories door te plaatsen.
En in januari 2018 durfde ik zelfs mijn eerste selfie te maken. Het kan geen toeval zijn dat daar een bekend gezicht op staat… (Nienke Vletter, mijn zogenaamde ‘work-wife’ met wie ik nu heel veel samenwerk)
Vlogging queen ready for take off!
In februari 2018 durfde ik voor het eerst tegen de camera praten! Ik was op verrassingstripje naar Italië (toen mijn vriend en ik nog niet officieel een setje waren 😉 ) en vroeg om tips. Zo’n. Ongemakkelijk. Hoofd! But I did it!
Het spits brokkelde dus in kleine stukjes af. En het is natuurlijk een gigantisch cliché: met elk stapje werd het makkelijker. Nu sta ik bijna dagelijks voor de (selfie-)camera en heb ik daar geen moeite mee. Ik geniet van het contact met mijn volgers. Soms sturen ze me berichtjes dat ze iets van zichzelf herkennen in hun stories, of kan ik ze ergens mee verder helpen waar ze op creatief gebied mee vastliepen. En, niet geheel onbelangrijk: ik haal mijn meeste sales uit mijn Instagramkanaal, wat zeker weten mogelijk gemaakt wordt door mijn stories.
Het heeft dus even geduurd, maar uiteindelijk sta ik nu makkelijk voor de camera en maak ik persoonlijke stories die mijn bedrijf verder helpen. Wil jij dat ook? Hier zijn een paar tips om te beginnen:
1) Begin vandaag. Of liever nog: nu. Maak een story van datgene wat voor je staat, en post het. Slecht licht, geen context, gekke timing… het maakt niet uit. Het belangrijkste is dat je het spits eraf bijt. Tip-in-tip: bedenk de volgende keer dat je een foto naar een vriend/vriendin appt: kan ik dit ook als story plaatsen? (Antwoord: Is het een naaktfoto? Dan, nee. Al het andere waarschijnlijk wel 😉 ).
2) Denk niet te veel na. Het is jouw kanaal, en je moet èrgens beginnen. Maak je dus niet teveel zorgen wat anderen ervan denken. Je stories hoeven niet meteen perfect gefilterde foto’s te zijn van content met hoge potentie om viral te gaan. Er kijken niet meteen 10.000 mensen mee. En na 24uur is het weer weg. Het maken van fijne content volgt vanzelf. Just do it, je kunt het!
3) Kijk jezelf in de ogen. In plaats van naar die gekke camera die op je zenuwen werkt. Dat ziet er hartstikke natuurlijk uit, en geeft een stuk minder stress. Ik beloof, het went. Houd ook je telefoon ongeveer op ooghoogte!
4) Experimenteer met alle opties. Er zijn verschillende lettertypes, filters, stickers, polls… probeer gerust uit wat bij je past! Voel je niet verplicht, maar het is wel hartstikke leuk. Deze functies zijn er bovendien vrijwel allemaal op gericht om je stories gezelliger te maken, en interactie te verhogen. En dát wil je, want…
5) Zoek de interactie. Instagram HOUDT van interactie. Interactie betekent dat je volgers reageren/klikken op content die in je story staat. Door dit slim in te zetten help je niet alleen jezelf omhoog in het algoritme, maar leer je ook je volgers beter kennen. Gooi er een keer een poll in, of stel je kijkers een open vraag. Wees oprecht geïnteresseerd, en je zult oprechte volgers terugkrijgen.
6) Houd je statistieken in de gaten. Onderaan zie je het kijkersaantal. Meestal is dat zo’n 7% van je totale volgers: helemaal niet veel dus. Als je merkt dat zo’n cijfer je te veel druk geeft, laat het dan rustig even voor wat het is. Maar het geeft je uiteindelijk waardevolle inzichten over wat voor jouw volgers werkt, en wat niet. Je zult merken: hoe vaker je iets post, hoe hoger dat aantal over het algemeen wordt.
7) Denk de continuïteit in het verhaal. Ze heten niet voor niets ‘stories’. Heb je je eerste paar stories al gemaakt? Dan kun je over continuïteit gaan nadenken. Bedenk hoe de stories binnekomen bij je kijker: kennen ze de context? Moet je misschien even een (korte!) introductie geven, een inleiding van waar je naartoe gaat? Laat je laatste story geen onbeantwoorde vraag openstaan? It’s all about storytelling, baby.
Foto van de website van Charlotte van ‘ t Wout
bonustip: Volg de cursus #Longstoryshort van Charlotte van ’t Wout. Ik volgde hem vorig jaar, en was erg enthousiast. Veel dingen deed ik blijkbaar al, zoals het toevoegen van emoties in mijn verhaal en mijn stories opbouwen als een journalistiek stuk – hoewel ik van Charlotte pas leerde wat dat inhield. Nu let ik er extra op! Ook heb ik echt nieuwe dingen geleerd, zoals natuurlijke verhaal-overgangen, het nut van goed licht, en zo kan ik nog wel even goed doorgaan. Raak nu door al deze termen niet geïntimideerd: de cursus helpt je om zelfs als ultieme beginner die nog nooit een story heeft gemaakt, echt aan de slag te gaan. En wel nu. Want dat is uiteindelijk toch écht het enige dat telt.
Charlotte biedt de cursus momenteel in het Engels aan, en heeft daarvoor een affiliate programma opgezet waar ik aan mee doe. Als jij je inschrijft, krijg ik dus een bijdrage (jij betaalt niets extra’s, uiteraard). Goed om te weten, maar dat is niet waarom ik het aanraad. Dat doe ik namelijk echt alleen als ik ergens enthousiast over ben 🙂 (net als over deze affiliate-sales-strategie van Charlotte trouwens: echt, volg haar als je verrast wilt worden door briljante en charmante salestechnieken. Ze is overal hartstikke open over).
Omdat haar doelgroep voornamelijk Nederlands is doet er aan de huidige (Engelstalige) cursus een klein groepje mee, in plaats van de 1000 deelnemers die normaal per ronde meedoen. Dus perfect om een intieme, persoonlijke ervaring met de andere deelnemers te hebben. De cursus is dus alleen beschikbaar in het Engels, maar als je dat beheerst en je hebt interesse in stories: overweeg het serieus. Het is zo’n fijne kickstarter! Enneh, gebruik dan de knop hieronder 🙂 Dan help je mij ook een beetje!
En zelfs als je geen cursus volgt: ook JIJ kan het. Begin simpel, en doe het gewoon! Voor je het weet sta jij ook te shinen voor die camera als een echte #influencer. Ik kan niet wachten om je stories te zien. Laat je me weten in de comments of al een keer een (selfie-)story geplaatst hebt?
Kirsten says:
Hele leuke blog weer! Zo interessant om de timeline te zien. En die tips komen goed van pas 😉