Niet van levensbelang
Tjsa, en dan is er opeens een pandemie. En zitten we met z’n allen thuis (als het goed is!;).
Ik werk niet in een vitale sector. Mijn baan is niet van levensbelang. En ook niet in levensgevaar. De impact is voor mij – zelfs als zzp-er – voorlopig nog te overzien. Ja, er worden wat workshops en evenementen afgezegd, er worden wat opdrachten op de lange baan geschoven, er wordt wat deelnemersgeld teruggestort. En ja, dat kwam precies na een financiële domper vanwege een gebroken kattenpoot. Leuk is anders. En natuurlijk weet ik niet wat de toekomst gaat brengen qua werk. Maar een flink deel gaat nu nog – onbetaald maar onverstoord – door. Eigenlijk wilde ik me toch al langer op wat online zaken richten (daarover later meer!). En dat kan gelukkig vanuit huis. Het is niet te vergelijken met al die mensen die nu zó hard aan het vechten zijn. Voor hun eigen leven, voor andermans leven, of voor hun baan.
Van boodschappen naar geïmproviseerde dieren
Op de sporadische boodschappen voor mijn buurvrouw na is mijn bijdrage aan de samenleving minimaal. Dus wilde ik wat dóén. Iets géven. Aangezien dat niet in de vorm van verpleging, voedselverzorging, of andere eerste levensbehoeften zou zijn, zocht ik het in een andere hoek. Ik hield het – letterlijk – dicht bij huis. 14 dagen lang zou ik elke avond, via Instagram, een live tekensessie geven. Op een blauwe maandag had ik al eens een soort ‘lootjes’ gemaakt, waarmee ik willekeurig dieren en eigenschappen trok om mijn creativiteit te stimuleren. (Fun fact: dat ontstond toen ik op een verveelde avond mijn slaapkamer/rommelhok niet uit kon i.v.m. bezoek dat de woonkamer had geconfisqueerd). Die stimulans en afleiding kon ik nu zelf ook wel gebruiken, want ook ik ben niet ongeroerd door alle nieuwsberichten.
Dus: schattige dieren, niet te veel nadenken, lekker samen kletsen en improviseren.
Leek me een perfect plan.
Velen van jullie bleken dat gelukkig met me eens te zijn.
En hoe.
Wortel-auto’s en wijnyoga
Van honden op zoek naar wc-papier tot cavia’s in wortelauto’s. Van herten in wijn-yogaposes tot oververmoeide vossen met thuiszittende kinderen. Samen hebben we ons lachend door die eerste 2 weken zelf-isolatie heen getekend, vanavond is alweer de laatste avond (van de challenge, niet van de isolatie, helaas…).
Check de hashtag #goudenlijntjes op instagram: daar kun je verschillende voorbeelden van alle kunstwerken zien. (Psst… alle filmpjes met instructies zijn nog terug te kijken via mijn IGTV!).
Niet alleen vulde mijn Instagramfeed zich elke avond met jullie gave tekeningen (serieus: jullie creativiteit is ontembaar!). Wát een bak met liefde heb ik daarnaast over me heen gekregen! Mijn inbox stroomde vol met ontroerende berichtjes. Hoe leuk jullie de ‘lesjes’ vonden, hoe ze als een fijne afleiding werkten in deze gekke tijden. Sterker nog: jullie vertelden mij dat ik jullie vrolijkheid, hoop, en rust bezorgde op een vast punt in de avond. Wát een compliment. Ik werd er stil van. Bij elk bericht weer. Dat zoiets kleins kan bijdragen aan zoiets groots!
Het gaf me hoop voor de toekomst. En ook hoop voor nu. Omdat ik zie hoe we online samenkomen in deze tijden van crisis en onzekerheid. Niet alleen via mijn livesessies, uiteraard. Er zijn inmiddels duizenden gratis initiatieven opgestart om het thuiszitten dragelijk te maken. Er bestaat naastenliefde in tijden van paniek-hamsteren.
Toch van levensbelang
En wat die toekomst betreft: inderdaad, ik weet niet wat het gaat brengen. De meeste creatieve beroepen floreren niet bepaald tijdens een (mogelijke) economische recessie. Maar – allereerst – zo ver is het nog niet, en bovendien ben ik er heilig van overtuigd dat er ook heel veel gave kansen liggen. En daarnaast: jullie reacties geven me zoveel goed vertrouwen. Want creativiteit lijkt misschien het eerste dat geschrapt kan worden, maar deze 14 dagen hebben maar weer eens bewezen hoe creativiteit voor verbinding en rust kunnen zorgen. En stiekem is dát best van levensbelang.
PS.
Een aantal van jullie hebben me gevraagd of er een ‘donatiepotje’ komt, als dank voor de gratis sessies. You guys! Ik kan telkens maar niet geloven hoe veel geluk ik heb met zo’n lieve community. Maar deze actie is echt bedoeld als hart onder de riem. Van mij, naar jullie. Daar staat niets tegenover.
Wil je nou tóch heel graag iets doen? (voel je daartoe absoluut niet verplicht!) Dan help je me al ontzettend met één of meer van de volgende dingen:
– schrijf je in voor mijn nieuwsbrief (deze is vernieuwd, en verschijnt maximaal 1x per maand)
– vertel een vriend of vriendin dat zij de dierenchallenge nog steeds kunnen kijken via IGTV
– volg mij op Instagram of plaats een gezellige reactie onder een post
Jullie zijn fantastisch!
